ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ-ΜΕΡΑ ΑΓΩΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΛΑΥΡΙΟ-ΠΟΛΗ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Οι εργάτες της Λαυρεωτικής, του Λαυρίου, της Κερατέας, της Καμάριζας, απ’ όλες τις γωνιές της Ελλάδας, οι Ισπανοί καμινευτές, οι πολυπληθείς Ιταλοί μεταλλωρύχοι, άλλοι ξένοι εργαζόμενοι, άνοιξαν τους πρωτόγνωρους, αιματηρούς δρόμους των εργατικών δικαιωμάτων. Οι εργάτες που δούλευαν στο μεταλλείο του Δασκαλειού τον Ιούνιο του 1890 απεργούν με αίτημα την καθιέρωση του 8ώρου. Οι μεταλλωρύχοι και οι μεταλλουργοί της Λαυρεωτικής ήταν στην πρωτοπορία των αγώνων για την καθιέρωση της κοινωνικής ασφάλισης και του 8ώρου, το οποίο κατέκτησαν πρώτοι στην Ελλάδα:
Το 1901, 5 χρόνια μετά το εκρηκτικό 1896, την κορυφαία απεργία-εξέγερση των μεταλλωρύχων της Καμάριζας, στα δυναμικότερα μεταλλεία του Λαυρίου, ψηφίζεται ο νόμος ΒΩΜΑ΄ για την κοινωνική ασφάλιση των μεταλλωρύχων και μεταλλουργών, «Περί περιθάλψεως των εν τοις μεταλλείοις και μεταλλουργείοις παθόντων και των οικογενειών αυτών».
Το 1924, μετά την επί 60 περίπου χρόνια σκληρή, πολύμοχθη και ανθυγιεινή εργασία, μετά από αλλεπάλληλες απεργίες και σε συνάρτηση με το ελληνικό και παγκόσμιο εργατικό κίνημα, θεσπίζεται το ειδικό Ν. Δ. της 20ης Μαρτίου «Περί εφαρμογής τού 8ώρου της εργασίας κατά εικοσιτετράωρον και 48ώρου καθ’ εβδομάδα εις τας μεταλλευτικάς και μεταλλουργικάς επιχειρήσεις Λαυρείου».
Αργότερα έχουμε τους συνεχείς μεγαλειώδεις αγώνες των μεταλλωρύχων του Λαυρίου, το 1961 και τις κορυφαίες απεργίες των κλωστοϋφαντουργών το 1964, το 1984, όπως και άλλων εργαζομένων.
Η Λαυρεωτική είναι και θα παραμείνει σύμβολο των αγώνων για μια καλύτερη ζωή, για ένα φωτεινό δημοκρατικό μέλλον, θεμέλιο και μέτρο του οποίου αποτελούν τα εργασιακά δικαιώματα.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΥΚΑΣ
